Μπαμπάς, μπαμπούλης, μπαμπάκας, πατέρας!

Μπαμπάς, μπαμπούλης, μπαμπάκας,… πατέρας!!!

Πολλές οι λέξεις, ένας, όμως ο ρόλος. Ένας και μοναδικός σαν υπόσταση… Μοναδικός και θαυμάσιος σα σχέση!!...

Η αλήθεια είναι ότι, παραδοσιακά και κοινωνικά, έχει …κακοπάθει. Του είχαν κολλήσει την ετικέτα του «κουβαλητή» και του είχαν μάθει ότι έπρεπε να «πνίγει» τα δάκρυά του, να ελέγχει τα συναισθήματά του και, προπάντων, να είναι αυστηρός και αυταρχικός – έστω παρά τη θέληση και την ιδιοσυγκρασία του.

Ο παραδοσιακός πατρικός ρόλος, όμως, έχει ήδη ξεθωριάσει. Η συμμετοχή του στην ανατροφή του παιδιού είναι τώρα πιο επιτακτική παρά ποτέ. Η παρουσία της μητέρας είναι πολύ σημαντική αλλά αυτό δεν αποδυναμώνει καθόλου την πολύτιμη προσφορά του πατέρα στη στενή παρακολούθηση των παιδιών και στη διάπλαση της προσωπικότητάς τους.

Καθώς είναι προικισμένος από τη φύση του με πλούτο συναισθημάτων που ‘τρέφουν’ τη σχέση του με τα παιδιά του, ανοίγει διάπλατα την πατρική του αγκαλιά. Κοντά τους είναι πάντα ο εαυτός του κι έτσι εκφράζει ελεύθερα τη χαρά και τη λύπη χωρίς να τον θεωρούν αδύναμο, δείχνει την τρυφερότητά του, ασχολείται μαζί τους…

Ο άνεμος της καταπληκτικής αυτής σχέσης γίνεται αισθητός καθημερινά… Το ένστικτο και, κυρίως, η αγάπη του για τα παιδιά του, αποδεικνύονται ανεκτίμητοι σύμβουλοι για ν’ανταποκριθεί στις ανάγκες τους. Οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται καθημερινά, αμέτρητες… Τις εκμεταλλεύεται θαυμάσια, γνωρίζοντας ότι οι σχέσεις του με τα παιδιά του καλλιεργείται μέρα με τη μέρα. Σίγουρα θα ήθελε να έχει περισσότερο χρόνο γι’ αυτά. Όμως η ποιότητα αξίζει περισσότερο από την ποσότητα και οι στιγμές που είναι κοντά τους, γίνονται εποικοδομητικές, γιατί βρίσκεται πλάι τους με όλη του την καρδιά!!

Εξάλλου, καθώς τις περισσότερες φορές είναι δραστηριοποιημένος στην κοινωνική ζωή, έχει το προνόμιο να βοηθήσει στην κοινωνικοποίηση των παιδιών του. Το ενδιαφέρον του είναι ζωηρό για όλα όσα συμβαίνουν σ’αυτά, είτε στο σχολείο, είτε στις σχέσεις τους με τους φίλους, είτε και στις σχέσεις μέσα στην οικογένεια. Ο διάλογος που έχει κάθε φορά μαζί τους και η αποδοχή που νιώθουν ότι έχουν από μέρους του, αποτελούν το πιο αποτελεσματικό τονωτικό για την αυτοπεποίθησή τους.

Έτσι, όπως τα κοιτάει, τ’ακούει, έτσι όπως σέβεται αρκετές φορές τις απόψεις τους επιβεβαιώνοντας την αξία τους, τους δίνει μια αίσθηση αξιοπρέπειας και είναι, αναμφίβολα, ο ‘δάσκαλος’ που ασκεί τη μεγαλύτερη επιρροή πάνω τους. ‘Περπατάει’ πλάι στα παιδιά του δείχνοντάς τα τις ‘λακκούβες’ και τα ‘ολισθηρά σημεία’ του δρόμου. Αναγνωρίζει τη στιγμή που κάτι μπορούν να το κάνουν μόνα τους και τ’αφήνει να συνεχίσουν μόνα τους. Αλλά ποτέ τελείως μόνα, γιατί κάπου πάντα θα τον βρουν όταν τον χρειαστούν.

Ο πατέρας είναι αυτός που φτιάχνει τους κανόνες και που τους ‘λυγίζει’ όποτε χρειάζεται… Είναι αυτός που ‘μικραίνει’ και φτάνει στο μέγεθος των παιδιών του όταν παίζουν, ενώ ‘μεγαλώνει’ και παίρνει τεράστιες διαστάσεις όταν τα παιδιά του χρειάζονται καταφύγιο και προστασία.

Οι μπαμπάδες είναι πολύ συνηθισμένοι άντρες που από αγάπη ‘μετατρέπονται’ σε ανθρώπους ριψοκίνδυνους, παραμυθάδες, τραγουδιστές,… Οι μπαμπάδες μπορούν να κάνουν τα πάντα… Σε κάθε μπαμπά υπάρχει πραγματικά κάτι το μαγικό… Και, τελικά, δεν είναι πια συνηθισμένοι άντρες. Είναι ξεχωριστοί!!!

Πόσο σπουδαία φαντάζουν πράγματα μικρά στα μάτια των παιδιών; Εκείνα δε γνωρίζουν το ‘μεγαλύτερο σύμπαν’ του μπαμπά… Όμως, εκείνος, σκύβει πάνω από τις ζωγραφιές και μοιράζεται τα ουράνια τόξα, μαζεύει βότσαλα και κοχύλια, φτιάχνει μαζί τους το λεύκωμα για το σχολείο, βλέπουν μαζί σπόρους να βλασταίνουν, τα βοηθάει ν’αγαπήσουν κάθε τι γύρω τους και γενικά τα μαθαίνει να γνωρίσουν τη ΖΩΗ!

Και η ανταπόδοση έρχεται, όταν και το παιδί χαρίζει στον πατέρα έναν κόσμο που είχε μισοξεχάσει κι ένα μικρό χεράκι μέσα στο δικό του…


Στην παιδική ηλικία δεν υπάρχει άλλη ανάγκη τόσο έντονη όσο η ανάγκη της πατρικής προστασίας. Ο πατέρας, στα μάτια των παιδιών του, θα είναι πάντα ένα λιμάνι όπου μπορούν να καταφύγουν...

Η 16η Ιουνίου είναι μέρα αφιερωμένη στους μπαμπάδες. Είναι η Γιορτή του Πατέρα! Ας πούμε, λοιπόν, ο καθένας με τον τρόπο του, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον άνθρωπο που μ'ένα του σιωπηλό αγκάλιασμα γιατρεύει σχεδόν όλες τις πληγές και είναι η ασπίδα όλων από κάθε κακό...

http://www.whoisthemonkey.com/videos/42/worlds-strongest-dad

Πατέρας με "Π" κεφαλαίο... Διαβάστε το κείμενο και δείτε το video στον πάτο της σελίδας