Rokavlon.com No2
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.

Rokavlon.com No2

Αθλητικό & Χρηματιστηριακό καφενείο - www.xbet.forumgreek.com - www.xbet.forumotion.com
 
ΦόρουμΦόρουμ  PortalPortal  PublicationsPublications  Σύνδεση  ΕγγραφήΕγγραφή  Latest imagesLatest images  Όροι Εγγραφής Όροι Εγγραφής  xbet-YouTubexbet-YouTube  ΚαιρόςΚαιρός  Στοίχημα Στοίχημα  

 

 ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο...

Πήγαινε κάτω 
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
xbet

xbet


Registration date : 13/01/2008

ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο...   ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο... EmptyΠεμ 26 Δεκ 2013 - 15:49

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 1758 στις 2 Μαΐου 2013
Το Ποντίκι
Όταν ο Αντρέας ζωγράφιζε το σήμερα

Όταν όλα τρέχουν με αστραπιαίους ρυθμούς, όπως οι εξελίξεις στην Ελλάδα την τελευταία τριετία μετά την προσφυγή στο ΔΝΤ τέτοιες μέρες του 2010, τό­τε πάντα αποδεικνύεται διαφωτιστικό ένα... φρενα­ρισμα, για μια σύντομη «στοχευμένη» ματιά στο παρελθόν.

ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο... Andrea10
 
Την αφορμή γι’ αυτήν τη ματιά μάς την έδωσε ένα ξεχασμέ­νο και δυσεύρετο πια βιβλίο, στο οποίο εντοπίσαμε... λαβράκια του χθες που έχουν άμεση σχέση με το σήμερα.
 
Κι αναφερό­μαστε στο βιβλίο «Από το ΠΑΚ στο ΠΑΣΟΚ, λόγοι, άρθρα, συνε­ντεύξεις, δηλώσεις του Ανδρέα Γ. Παπανδρέου», από τις εκδό­σεις Λαδιά, το 1976! Το εν λόγω βιβλίο σήμερα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακόμη και ντοκουμέντο, σε συνδυασμό με δημο­σιεύματα της εποχής, στα οποία επίσης ανατρέξαμε!
 
Όλοι θυμούνται τι έκανε ως πρωθυπουργός της Ελλάδας ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος, όπως όλοι, θα κριθεί από την Ιστορία, όμως ελάχιστοι έχουν κρατήσει στη μνήμη τους τι έλεγε αρκετά πριν πάρει στα χέρια του την εξουσία το 1981.
 
Τέσσερις δεκαετίες μετά, θα μπορούσε να κάνει κάποιος λό­γο ακόμα και για... «προφητεία» του Ανδρέα, παρ’ ότι ο συ­γκεκριμένος όρος μάς είναι εντελώς απεχθής. Ας κάνουμε, λοιπόν, ένα παιχνίδι! Τι συνειρμοί μάς έρχονται στο μυαλό σε όσα θα διαβάσουμε παρακάτω αντικαθιστώντας την «ΕΟΚ» με την «Ευρωπαϊκή Ένωση», τη «Δυτική Γερμανία» με την ενω­μένη πια «Γερμανία» και τον «καπιταλιστικό ιμπεριαλισμό» με τον «ακραίο νεοφιλελευθερισμό», που κυριαρχεί από άκρη σε άκρη της ηπείρου μας. Τότε μάλλον πλησιάζουμε... επικίνδυνα στην εικόνα που βιώνουμε σήμερα.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, τουλάχιστον πριν πάρει την εξουσία στα χέρια του, έβλεπε αρκετά καθαρά τι γινόταν. Και σίγουρα δεν φοβόταν ποτέ τις λέξεις. Μιλούσε ανοιχτά για το πετρέλαιο, τη διχοτόμηση της Κύπρου – προτού αυτή συμβεί –, τις τετα­μένες ελληνογερμανικές σχέσεις, την ΕΟΚ του Βορρά και του Νότου κ.λπ., αξιοποιώντας και κάνοντας κομμάτι του πολιτικού του λόγου πληροφορίες και εκτιμήσεις που έφταναν στ’ αυτιά του (πληροφορίες που, προφανώς, ήταν γνωστές και στην ευ­ρύτερη πολιτική σκηνή της εποχής).
 
Εκτός, βέβαια, κι αν δεν αντιμετωπίσουμε όλο αυτό το σκη­νικό... μεταφυσικά, και το προσεγγίσουμε από μια άλλη οπτι­κή. Δεχόμενοι, δηλαδή, ότι επιλογές που πλασάρονται σήμε­ρα σαν λύσεις ανάγκης είναι ουσιαστικά προσχεδιασμένες εδώ και δεκαετίες ή ότι, απλούστατα, είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο είναι διαρθρωμένες η Ευρώπη, η πολιτική των ΗΠΑ και, βεβαίως, το εγχώριο σύστη­μα εξουσίας.

Σήμερα, στο πρώτο μέρος του αφιερώματος στον Ανδρέα Παπανδρέου, θα δούμε εκτεταμένες αναφορές του, είτε ως αρχηγού του ΠΑΚ κατά τη διάρκεια της χούντας είτε ως προέ­δρου του ΠΑΣΟΚ κατά την αυγή της Mεταπολίτευσης, στα πε­τρέλαια και τα σχέδια περί συνεκμετάλλευσης και διχοτόμη­σης του Αιγαίου, στη διχοτόμηση της Κύπρου και στον σοσια­λισμό στην Ελλάδα.
 
Για πετρέλαιο και συνεκμετάλλευση
 
Το ξεπούλημα της Κύπρου και η απειλή στο Αιγαίο έθεσε ένα τμήμα της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης για πρώτη φορά μπροστά στο αδυσώπητο δίλημμα, να συνεχίσει την πολιτική της υποτέλειας στο αμερικά­νικο και δυτικοευρωπαϊκό κεφάλαιο ή να ακολουθήσει δικιά της εθνική πολι­τική. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει ότι ένα όχι ασήμαντο τμήμα της μεγαλοα­στικής μας τάξης μπήκε σ’ αυτόν τον προβληματισμό.
 
Ένας πρόσθετος λόγος, που πρέπει να τον σημειώσουμε γιατί έχει αποφα­σιστικό ρόλο, είναι το πετρέλαιο. Πο­λύ λίγα πράγματα έχουν γίνει γνωστά από την υπόθεση αυτή. Φαίνεται ότι οι δυνατότητες ροής πετρελαίου στην Ελλάδα είναι πολύ μεγαλύτερες απ’ ό,τι έχουν ανακοινωθεί επίσημα μέχρι τώρα.
Αυτό δημιουργεί μια καινούργια κατάσταση, με ανυπολόγιστες ακόμα προοπτικές για τη χώρα μας. Δεν πρό­κειται πια για την εκμετάλλευση των μικρών παραγωγικών δυνατοτήτων μι­ας μικρής χώρας, την τοποθέτηση κε­φαλαίων για εκμετάλλευση της φτη­νής ελληνικής εργατικής δύναμης και τη χρησιμοποίηση αυτού του τόπου σαν ενδιάμεσης γέφυρας με τις μεσα­νατολικές και αφρικανικές χώρες.
 
Εδώ τα ποσά είναι τεράστια και μπορούν να αλλάξουν την οικονομική μορφή της χώρας σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, δηλαδή σε μερικά χρόνια. Μέχρι τώρα, πετρέλαιο έχει βρεθεί μόνο σε οικονομικά καθυστερημένες χώρες χωρίς δυνατότητες πλήρους εκμετάλλευσής του. Οι μόνες χώρες όπου υπάρχει μια σοβαρή καπιταλιστι­κή υποδομή και βρέθηκε πετρέλαιο είναι η Νορβηγία και η Μεγάλη Βρε­τανία. Η Νορβηγία, όμως, ανέστειλετη μαζική παραγωγή του σκεπτόμενη
α. ότι μια γρήγορη εκμετάλλευση θα είχε σαν αποτέλεσμα έναν καλπάζοντα πληθωρισμό και
β. την εισαγωγή πολλών ξένων ερ­γατικών χεριών που θα άλλαζε τον υπάρχοντα τρόπο ζωής της χώρας.
Στη Μεγάλη Βρετανία οι δυσκολί­ες εκμετάλλευσης είναι περισσότερο τεχνικής φύσης. Τα πετρέλαια βρίσκο­νται στα βάθη της Βόρειας Θάλασσας, όπου οι δυσκολίες εγκατάστασης των απαιτούμενων μέσων είναι τεράστιες και προβλέπεται ότι θα χρειαστεί με­γάλο χρονικό διάστημα για την εκμετάλλευσή τους.
 
Η εξόρυξη και ροή στις ελληνικές θάλασσες, αλλά και στην ξηρά, μπο­ρεί να αρχίσει σύντομα. Οι τεχνικές δυσκολίες δεν είναι σχετικά μεγάλες. Αφού αρχίσει η ροή, είναι έτοιμη η δι­ύλιση. Ήδη τα υπάρχοντα διυλιστήρια στη χώρα έχουν τη δυναμικότητα 15 εκατ. τόνων τον χρόνο τουλάχιστον, ενώ για την ώρα είναι αναγκαίοι 8-9 εκατ. και με τις προοπτικές των και­νούργιων διυλιστηρίων η δυναμικότη­τα αυτή μπορεί να φτάσει τη στιγμή της ροής σε 25 εκατ. τόνους.
 
Μετά έρχεται η τρίτη φάση, της επε­ξεργασίας των υπολειμμάτων, που βέβαια δεν θα εξάγονται σαν τέτοια, αλλά μπορούν να επεξεργαστούν επι­τόπου. Η οικοδόμηση, δηλαδή, μιας πετροχημείας τροφοδοτούμενης με φτηνή πρώτη ύλη.
 
Ο ελληνικός καπιταλισμός, όπως και να τον χαρακτηρίσουμε, έστω και γεωγραφικά, υπολογίζει σε μεγάλα κέρδη από την εκμετάλλευση των πετρελαί­ων στην Ελλάδα. Αναφέραμε μόλις τώ­ρα τις τρεις φάσεις της παραγωγής που μόνες τους αποτελούν έναν πακτωλό. Όμως, οι συνέπειες θα είναι ακόμα ευ­ρύτερες. Πετρέλαιο στην Ελλάδα πα­ραγόμενο και διυλιζόμενο σημαίνει φτηνή ενέργεια για την ελληνική βι­ομηχανία, η οποία προσανατολίζεται προς τις εξαγωγές. Φτηνό πετρέλαιο την κάνει συναγωνίσιμη.
 
Για τους εφοπλιστές σημαίνει φτηνό ανεφοδιασμό σε πετρέλαιο, σημαίνει μεταφορές, σημαίνει ναυπηγεία. Ακό­μα η προοπτική διανοίξεως του Σουέζ δίνει μεγάλες δυνατότητες κερδών και ξεπεράσματος της ναυτιλιακής κρί­σης, που δεν πρόκειται να είναι τόσο μικρής διάρκειας αυτήν τη φορά».
 
«Σε πανεθνική κινητοποίηση για την αντιμετώπιση των εθνικών»
 
(...) Αλλά η κυβέρνηση Καραμαν­λή πηγαίνει σε διμερείς διαπραγμα­τεύσεις υπό την αιγίδα της Ουάσι­γκτον χωρίς νομικό πλαίσιο. Δηλαδή, εκεί τι θα δώσουμε και τι θα πάρου­με; Να πάρουμε τι; Το τι θα δώσουμε εξαρτάται από το τι βαστάει η καρ­διά μας να μη δώσουμε.
 
Το θέμα είναι ότι δεν πρόκειται μο­νάχα για την υφαλοκρηπίδα, η οποία βέβαια είναι πλούτος σημαντικότα­τος. Γιατί, σύμφωνα με πληροφορίες  δικές μου, όχι έγκυρες, δεν μπορώ να πω ακόμα ότι είναι έγκυρες, η πίε­ση κάτω από το Αιγαίο είναι μιάμιση φορά η πίεση που υπάρχει στο Κου­βέιτ. Και καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό για πετρέλαιο.
 
Το γεγονός, δηλαδή, ότι αποψιλώ­νουμε, είμαστε έτοιμοι να αποψιλώ­σουμε, τον απίθανο αυτόν πλουτοπα­ραγωγικό χώρο, αυτό δεν κουβεντιάζεται τώρα, αν τώρα γινόταν γνωστό τι έχουμε στο Αιγαίο. Θα ήταν πολύ
δύσκολο πράγματι για τον λαό μας και τις ένοπλες δυνάμεις ακόμα να καταπιούν το χάπι. Το χάπι θα πάρει τώρα μια ιδιαίτερη μορφή. Ας την προβλέψουμε...
 
Χωρίς να θεμελιώσουμε νομι­κή βάση, πάμε για διαπραγματεύ­σεις. Θα πάμε στα Ηνωμένα Έθνη κι εκεί θα μας πούνε: Άσε το θέμα της υφαλοκρηπίδας προς το παρόν. Εμείς ζητούμε κάτι απλούστερο: τη συνεκμετάλλευση   των   πετρελαίων του Αιγαίου. Και θα πάρουμε υπ’ όψιν μας τον πληθυσμό τον τουρκικό που βρίσκεται στις ακτές της Μικράς Ασίας και να τον συγκρίνουμε με τον πληθυσμό που κατοικούν στα νησιά του Αιγαίου για να δούμε τι ποσοστά πέφτουν σε μας και τι σε σας. Και θα αρχίσει λοιπόν ύστερα το παζάρι της ελληνικής λαϊκής περιουσίας.
 
Το είπε πολύ ξεκάθαρα ο κύριος Τσαγλαγιαγκίλ.* Είπε πως διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα δεν θα γίνουν, αν νομική βάση της συζήτησης είναι η σύμβαση της Γενεύης. Δηλα­δή, πάμε να κουβεντιάσουμε με την Τουρκία για το Αιγαίο χωρίς να έχου­με θεμελιώσει τη νομική βάση. Πη­γαίνουμε αγνοώντας το διεθνές δί­καιο που προστατεύει τα δικά μας δικαιώματα.
 
Αυτή η πράξη και μόνο αποτελεί προδοσία ή όχι; Από την ώρα που έχει ξεκαθαρίσει ότι ισχύει η σύμβαση της Γενεύης, μόνο 1,5% της υφαλοκρηπί­δας του Αιγαίου ανήκει στην Τουρκία και το 98,5% ανήκει στην Ελλάδα και με το ισχύον διεθνές δίκαιο.
 
Αυτό το τέχνασμα της Τουρκίας για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου το εί­πα και στα Γιάννενα. Αλλά θα έλθει ασφαλώς η Τουρκία μόλις κλείσει αυτή η κοινοπραξία, γιατί περί κοι­νοπραξίας πρόκειται, και θα μας πει ότι διαφωνεί και θα αποσυρθεί. Θα πει ότι τώρα που φεύγω θέλω το μερίδιό μου.
Τι συμβαίνει, όμως; Πάνω σ’ αυτήν την υφαλοκρηπίδα θα στέκονται ελ­ληνικά νησιά, τα οποία θα πιεστεί η κυβέρνηση Καραμανλή να αποστρατικοποιήσει στον βωμό της ειρήνης και της ένταξης στην Κοινή Αγορά. Και θα έρθει η ώρα που θα απειλη­θούν τα νησιά μας. Και ας μην αυταπατώμεθα. Όλα αυτά είναι θέμα χρό­νου. Αλλά είναι προγραμματισμένα! Και το ερώτημα είναι, εμείς, αυτή η χώρα, είμαστε αποφασισμένοι να πούμε πού είναι τα σύνορά μας;».

Για τη διχοτόμηση της Κύπρου
«(...) Το διεφθαρμένο καθεστώς με την υπο­στήριξη της διεφθαρμένης κυβέρνησης της Ου­άσιγκτον, έχει ήδη ανακαλύψει πως ανένδοτα ο λαός αρνείται να το στηρίξει. Γιατί ο λαός γνωρί­ζει τι έργο ανέλαβε η χούντα: Τον εξανδραποδι­σμό του λαού μας, την αποικιοποίηση της χώρας, τη διχοτόμηση της Κύπρου, την πλήρη υποταγή του έθνους στα ψυχροπολεμικά και οικονομικά συμφέροντα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ».
 
«Σοσιαλισμός στην Ελλάδα, πώς και πότε;»
«Η σοσιαλδημοκρατία είναι καπιταλισμός με ευγενικό προ­σωπείο. Βασίζεται στις ίδιες σχέσεις παραγωγής, στο ίδιο σύστημα αξιών. Σκοπό δεν έχει την κατάργηση της εκμετάλλευ­σης ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά την άμβλυνση των ταξικών διαφορών για τη διατήρηση του συστήματος, για την εδραίωση του μονοπωλιακού και ιμπερια­λιστικού καπιταλισμού.
 
Γι’ αυτό οι περιθωριακές αλ­λαγές που προωθεί η σοσιαλ­δημοκρατία, αλλαγές που απο­σκοπούν στη συγκάλυψη των αντιθέσεων και των αδυναμιών του συστήματος, δεν αποτελούν βήματα προς τον σοσιαλισμό, αλλά, αντίθετα, μέτρα για την αποσόβησή του.
Κλασικό παράδειγμα είναι η Δυτική Γερμανία. Και κάτι που θα έπρεπε να ξεχάσουμε. Τα σοσιαλδημοκρατικά πειράμα­τα είναι εφικτά στα μητροπολι­τικά κέντρα του καπιταλισμού, όπου υπάρχουν οι δυνατότητες για “ευγενικά προσωπεία”. Σε εξαρτημένες περιφερειακές χώρες, όπως η Ελλάδα, τέτοια περιθώρια δεν υπάρχουν»!

* Ο Ιχσάν Σαμπρί Τσαγλαγιαγκίλ ήταν υπουργός Εξωτερικών της Τουρ­κίας τις περιόδους 1965-1971, 1975-1977, 1977-1978, ενώ διετέλεσε καιπρόεδρος της Γερουσίας το 1979-80. Επίσης, όπως είναι γνωστό και έγρα­ψε πρόσφατα και η «Ηurriyet» σε συνέντευξη του Κωνσταντίνου Μη­τσοτάκη, ήταν ο άνθρωπος που είχε βοηθήσει τον μετέπειτα πρόεδρο της Ν.Δ. και πρωθυπουργό της Ελλάδας να διαφύγει στην Τουρκία όταν συνε­λήφθη από τη χούντα. http://www.topontiki.gr/article/52547/Otan-o-Antreas-zografize-to-simera


Έχει επεξεργασθεί από τον/την xbet στις Πεμ 23 Ιαν 2014 - 10:36, 3 φορές συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://xbet.forumotion.com
xbet

xbet


Registration date : 13/01/2008

ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο...   ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο... EmptyΠεμ 26 Δεκ 2013 - 15:53

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 1759 στις 9 Μαΐου 2013
Το Ποντίκι
ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο... Pod_0910

«ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»...

Στο προηγούμενο φύλλο, στο πρώτο μέρος του αφιερώματος στον Ανδρέα Παπανδρέου, είδαμε εκτεταμένες αναφορές του, είτε ως αρχηγού του ΠΑΚ κατά τη διάρκεια της χούντας είτε ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ κατά την αυγή της Μεταπολίτευσης, στα πετρέλαια και τα σχέδια περί συνεκμετάλλευσης και διχοτόμησης του Αιγαίου, στη διχοτόμηση της Κύπρου. Σήμερα, στο δεύτερο μέρος, ο Ανδρέας μιλά και γράφει για την ΕΟΚ, το ΝΑΤΟ, την ελληνική οικονομία, τη σχέση Ελλάδας - Γερμανίας, τον σοσιαλισμό στην Ελλάδα και τη σημασία της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Τα αποσπάσματα προέρχονται από εφημερίδες της εποχής και από το βιβλίο «Από το ΠΑΚ στο ΠΑΣΟΚ, λόγοι, άρθρα, συνεντεύξεις, δηλώσεις του Ανδρέα Γ. Παπανδρέου», των εκδόσεων Λαδιά, 1976.


«ΤΑ ΝΕΑ», 23 Σεπτεμβρίου 1976

«Η ΕΟΚ είναι μια άλλη όψη του ΝΑΤΟ»


Από τη συζήτηση στη Βουλή για τα υπέρ και τα κατά της ένταξης της Ελλάδας στην Κοινή Αγορά

«Υπάρχει κι εδώ το μόνιμο ρεφρέν ότι ανήκουμε στη Δύση. Μόλις το λέμε, συμβαίνουν αλλόκοτα πράγματα στην Κύπρο, στο Αιγαίο κι εμείς επιμένουμε να λέμε ότι ανήκουμε στη Δύση. Ποτέ δεν θέτουμε όρους. Οι μόνοι που ξέρουν να θέτουν όρους είναι οι Τούρκοι και είναι οι μόνοι που φέρνουν δυσκολίες στην ένταξή τους στην Κοινή Αγορά».
(Σε άλλο σημείο του ρεπορτάζ): «(...) Ακόμα ο κ. Παπανδρέου τόνισε ότι η εξέλιξη των πραγμάτων στην Ευρώπη οδηγεί μοιραία σε μια συντηρητικότερη συνεχώς βόρεια Ευρώπη και σε μια αριστερότερη νότιο Ευρώπη και η απόσταση των δυο αυτών “χωρών” θα μεγαλώνει με την πάροδο των χρόνων όχι μόνο οικονομικά, αλλά και πολιτικά».
(Σε άλλο σημείο των δηλώσεων Παπανδρέου): «(...) Η δασμολογική ένωση έχει αποδειχθεί ότι θα ζημιώσει σχετικά την αναπτυσσόμενη χώρα. Η δασμολογική προστασία μιας χώρας είναι απαραίτητη σε μια φάση δομικών αλλαγών, τις οποίες δεν έχουμε περάσει. Γι’ αυτό και πάμε γυμνοί. Φοβάμαι ότι το άνοιγμα ανάμεσα σε Δυτική Ευρώπη και Ελλάδα θα μεγαλώσει αντί να μικραίνει.
Τα κεφάλαια που θα έρθουν στην Ελλάδα θα αγοράσουν τις πιο δυναμικές μας βιομηχανίες. Το ελληνικό εργατικό δυναμικό θα αξιοποιήσει τη συμφωνία και θα καταφύγει στα εργοστάσια της Δυτικής Γερμανίας. Έτσι θα καταντήσουμε χώρα των γερόντων.
Μιλώντας για την ΕΟΚ ανοίγουμε τα σύνορά μας στις πολυεθνικές εταιρείες και η πορεία της χώρας δεν θα κρίνεται πια από το Κοινοβούλιο και την κυβέρνηση. Θα κρίνεται από τα ξένα επιχειρηματικά κέντρα αποφάσεων.
Αν ενταχθούμε στην ΕΟΚ, μετά 15 χρόνια θα έχει καταληστευθεί ο εθνικός μας πλούτος, θα έχει ρυπανθεί ανεπανόρθωτα το περιβάλλον, θα μεταναστεύσουν τα νιάτα της χώρας, πράγμα που θα επηρεάσει τη δημογραφική δομή της χώρας.
Στη γεωργία οι επιπτώσεις θα είναι καταλυτικές και θα επιζήσουν μόνο ο καπνός, τα λαχανικά, τα οπωρικά και τα κρασιά.
Με την πλήρη ένταξη εξαφανίζεται η δυνατότητα των διμερών συμφωνητικών με τις ξένες - τρίτες χώρες. Αντίθετα, το ΠΑΣΟΚ πιστεύει σε μια πολύπλευρη ανάπτυξη των σχέσεών μας με την Κοινή Αγορά, όπως η Νορβηγία, αλλά και με όλες τις χώρες που μας παρέχουν τη δυνατότητα εμπορικών συναλλαγών».

20 Μαρτίου 1975
Για ΕΟΚ - Ευρωπαϊκή Ένωση
«Το ΠΑΣΟΚ είναι εναντίον της ένταξης της χώρας στην ΕΟΚ. Η κυβερνητική πολιτική είναι εντελώς διαφορετική, αλλά και λανθασμένη, όσον αφορά τη δική της στρατηγική. Διαδηλώνει καθημερινά τους πόθους της να μπει η Ελλάδα στην ΕΟΚ με τόση έμφαση, ώστε καταργεί εκ των προτέρων κάθε διαπραγματευτική της δυνατότητα. Θα μας ζητήσουν να δώσουμε, για να μπούμε στην ΕΟΚ. Τι έχουμε, όμως, να δώσουμε;
Μήπως έχουμε κάνει προσβάσεις προς τον αραβικό χώρο για να μας θέλουν ώστε μέσω της χώρας μας να περάσουν τα κεφάλαιά τους στον αραβικό χώρο; Ή ακόμα για να μπορούμε να έχουμε εναλλακτικές λύσεις;
Οι Ευρωπαίοι δεν δίνουν λεφτά χωρίς ανταλλάγματα. Τα 480 εκατ. του δανείου δεν είναι διατεθειμένοι να τα δώσουν χωρίς σοβαρά ανταλλάγματα. Και απορώ γιατί τα χρήματα αυτά δεν ζητήθηκαν από τη Σαουδική Αραβία ή το Κουβέιτ, που θα δίνονταν με λιγότερα και οπωσδήποτε συνηθέστερα στον λαό μας ανταλλάγματα. Δεν ασχοληθήκαμε όμως. Άλλωστε, τα λεφτά των Ευρωπαίων πάλι αραβικά είναι. Γενικά, η κυβέρνηση έχει κάνει βήματα για να ανησυχήσουν οι “σύμμαχοί” μας, αλλά όχι αυτά για να αποδώσουν».

5 Σεπτεμβρίου 1976
«Τοποτηρητής των ΗΠΑ στην Ευρώπη η Βόνη»
«(...) Στην περίπτωση Πόλε δεν αντέδρασε μόνο η Αριστερά, αλλά όλη η δημοκρατική κοινή γνώμη στην Ελλάδα. Διότι θεωρούμε κάθε κυβερνητική παρέμβαση σε υποθέσεις της δικαιοσύνης σαν απαράδεκτη. Γι’ αυτό είναι εκπληκτικό για εμάς ότι η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί δικαίωμά της να επεμβαίνει στην περίπτωση αυτή στην ελληνική κυβέρνηση. Διότι η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να εκπληρώσει τις γερμανικές επιθυμίες μόνο όταν η ίδια θα αναμειγνυόταν σε καθήκοντα της δικαιοσύνης. Και δεν είναι η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης αναφαίρετο χαρακτηριστικό μιας δημοκρατίας;».
Spiegel: Παρ’ όλα αυτά η γερμανική κοινή γνώμη δεν κατανοεί γιατί ακριβώς η ελληνική Αριστερά, που εκπροσωπείται κι από εσάς, χρησιμοποιεί στην υπόθεση αυτή χαρακτηρισμούς όπως νέος ναζισμός, βαρβαρότητες και παρόμοια. Δεν αποτελούν αυτά εκρήξεις του ελληνικού ταμπεραμέντου;
ΑΝΔΡ. ΠΑΠ: «Δεν πρόκειται μόνο για τον Πόλε. Υπήρξε πρόσφατα ένα γεγονός ιστορικής πράγματι σημασίας, η απίστευτη επέμβαση του ομοσπονδιακού καγκελαρίου σας στις εσωτερικές υποθέσεις της Ιταλίας και μ’ αυτό ολόκληρης της Νοτίου Ευρώπης. Αν μέχρι τότε υπήρξαν οιεσδήποτε ψευδαισθήσεις για τον ρόλο που παίζουν η γερμανική σοσιαλιστική δημοκρατία στην Ευρώπη και η γερμανική κυβέρνηση σε σχέση με τις κυβερνήσεις άλλων ευρωπαϊκών χωρών, παρόμοιες ψευδαισθήσεις παραμερίστηκαν εντελώς με τη δήλωση αυτή του Σμιτ. Άλλωστε, όσον αφορά την Ελλάδα, δεν πρόκειται μόνο για τον κύριο Σμιτ, αλλά και για τον Φρ. Γιόζεφ Στράους, ο οποίος μας επισκέπτεται συχνά, έχει τακτικές επαφές με χουντικούς και παρέχει βοήθεια στη δημιουργία ενός φιλοχουντικού δεξιού κόμματος. Κι αυτό βεβαίως αποτελεί επέμβαση».
Spiegel: Δηλαδή, σ’ όλη την περιοχή της Μεσογείου σκαλίζει ο «κακός Γερμανός» και αναμειγνύεται χωρίς να του ζητηθεί στις εσωτερικές υποθέσεις των νοτιοευρωπαϊκών λαών;
ΑΝΔΡ. ΠΑΠ: «Δεν μου αρέσει η έκφραση ο κακός Γερμανός, διότι δεν αναφέρομαι στον Γερμανό, αλλά στη δομή της πολιτικής εξουσίας στη Γερμανία και στην πολιτική που ακολουθεί η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Στο σημείο αυτό είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι λόγω των στενών δεσμών που έχει η κυβέρνησή σας με τις ΗΠΑ. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι για εμάς ο τοποτηρητής της Ουάσιγκτον τόσο στην Κοινή Αγορά, όσο και στην Ευρώπη γενικότερα».
***
Είναι αξιοσημείωτο ότι ακριβώς δίπλα από τις δηλώσεις Παπανδρέου στο «Spiegel» υπήρχε την ίδια μέρα στο «Βήμα» αποκαλυπτικό θέμα, με την υπογραφή του Παύλου Μπακογιάννη, με τίτλο «Παλιά και καινούργια αγάπη του Στράους είναι πάντα η Χούντα, από τις σχέσεις και τα κονδύλια της επταετίας στις μεταδικτατορικές επαφές και τον Πόλε», όπου μεταξύ άλλων διαβάζουμε:
«Υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που συνέβαλαν στη δημιουργία μιας αρνητικής διαθέσεως. Όπως π.χ. η πρόσφατη και παλιότερη δραστηριότητα της σημερινής γερμανικής αντιπολιτεύσεως και ιδιαίτερα του επίδοξου αντικαγκελάριου και υπουργού Οικονομικών σε περίπτωση εκλογικής νίκης των χριστιανοδημοκρατών, Φρανς Γιόσεφ Στράους, και του κόμματός του, της Χριστιανοκοινωνικής Ενώσεως, που κυριαρχεί στη Βαυαρία».
Και στη συνέχεια: «Ο κύκλος των Γερμανών προστατών της χούντας δεν περιορίζεται μόνο στον Φρανς Γιόζεφ Στράους και το κόμμα του. Υπάρχει αριθμός Γερμανών οικονομικών παραγόντων που ανήκει σ’ αυτόν, αλλά και δημοσιογράφοι. Δημοσιογράφοι που κατά τη διάρκεια της χούντας πληρώνονταν με χίλια μάρκα για κάθε φιλοχουντικό άρθρο που έγραφαν σε γερμανική εφημερίδα».

29 Δεκεμβρίου 1973
«Η σημασία της νοεμβριανής λαϊκής εξέγερσης»
«Ο τουρισμός και η ανοικοδόμηση διαμερισμάτων πολυτελείας πήραν στην Ελλάδα την ηγετική θέση. Η βιομηχανική παραγωγή, η προορισμένη για εξαγωγή, σημείωσε μόνο επιφανειακή αύξηση. Με την πάροδο του χρόνου οι αλλαγές στη δομή της ελληνικής οικονομίας καθρέφτιζαν τους σκοπούς και την κατεύθυνση ανάπτυξης των μεγάλων ξένων εταιρειών.
Και ξαφνικά ο αντικατοπτρισμός εξαφανίστηκε. Γιατί αυτό ήταν το οικονομικό θαύμα, ένας αντικατοπτρισμός, ένα φάντασμα οικονομικής ανάπτυξης. Στην πραγματικότητα, ό,τι έγινε ήταν οικονομική υποανάπτυξη, που είναι η μοίρα όλων των δορυφόρων, που κολυμπούν στα νερά των καπιταλιστικών μητροπόλεων.
Ο πληθωρισμός το 1973 έφτασε το τεράστιο ποσοστό του 40% τον χρόνο και το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου ξεπέρασε τα δυο δισεκατομμύρια δολάρια. Ακόμα χειρότερα από το 1974 και πέρα, η Ελλάδα πρέπει να πληρώνει στο εξωτερικό 300 εκατ. δολάρια τον χρόνο για τους τόκους και την εξυπηρέτηση των εξωτερικών χρεών που έγιναν την εποχή των συνταγματαρχών».

Για την ελληνική οικονομία
«Η νέα φάση του αγώνα»
«Ο πλήρης πολιτικός έλεγχος των ΗΠΑ πάνω στον κρατικό μηχανισμό της Ελλάδας διευκολύνει τη διείσδυση του αμερικανικού και δυτικοευρωπαϊκού μονοπωλιακού κεφαλαίου στους καίριους τομείς της οικονομίας μας, καθώς και τον έλεγχο πάνω στην πορεία και τη διάρθρωσή της.
Ο αφανισμός της υπαίθρου, η μετανάστευση του εργατικού πληθυσμού, το ξεπούλημα της γης μας, η αυξανόμενη ανισότητα στην κατανομή του εισοδήματος, η δημιουργία μιας σχετικής μικρής μα πλούσιας κομπραδόρικης κι εξαρτημένης ελληνικής αστικής τάξης, το αυξανόμενο άνοιγμα του ισοζυγίου πληρωμών, ο εντυπωσιακός δανεισμός από το εξωτερικό, η αποδημία του “πλεονάσματος”, η εντεινόμενη εξάρτηση της ελληνικής οικονομίας από το ξένο μονοπωλιακό κεφάλαιο, μετατρέπουν την Ελλάδα σε νεοαποικία των ΗΠΑ και της προσδίδουν όλα τα σχετικά χαρακτηριστικά».

29 Αυγούστου 1975
Ελλάδα - Γερμανία - οικονομία
«Είναι πολύ εύκολο να πούμε ότι ο τουρισμός είναι η λύση και να μεταβληθούμε σε ξενοδοχείο της Ευρώπης, τα νιάτα μας τα μισά να πάνε στα εργοστάσια της Γερμανίας και τα άλλα μισά να γίνουν υπάλληλοι ξενοδοχείων και να λύσουμε έτσι το πρόβλημά μας.
Δεν υπάρχει τίποτα σε βάρος αυτών που δουλεύουν είτε στα εργοστάσια της Γερμανίας είτε στα ξενοδοχεία της Ρόδου και της Κέρκυρας, όμως είναι σε βάρος της κοινωνικής δομής, του κοινωνικού συστήματος πως τους έχει μεταβάλει σε είλωτες και στη Ρόδο και στην Κέρκυρα και σε μαύρους στη Γερμανία.
Κι έτσι που αναπτύσσεται ο τουρισμός, σιγά - σιγά φτιάχνει το δικό του κλειστό κύκλωμα. Σιγά - σιγά θα έρχονται οι τουρίστες στην Ελλάδα με δικά τους πούλμαν, με το δικό τους φαγητό, με το δικό τους ποτό, με τους δικούς τους διευθυντές και τους δικούς τους ξεναγούς. Και οι Ροδίτες και οι Κερκυραίοι θα κάθονται από μακριά να βλέπουν αυτή την ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας.
Και θα ξέρουν κάτι πάρα πολύ απλό. Ότι κάτι που πάντοτε αγαπούσαν και θέλανε να είναι κοντά, όπως είναι η θάλασσα, αυτό δεν θα είναι πια δικό τους. Η γη τους θα ανήκει κάπου αλλού. Θα ανήκει στα κυκλώματα του τουρισμού»! http://www.topontiki.gr/article/52942/EOK-kai-NATO-to-idio-sundikato
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://xbet.forumotion.com
 
ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο...
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Rokavlon.com No2 :: φόρουμ ανοικτό :: Γηράσκω αεί διδασκόμενος. :: Ποολιτική & Οικονομική θεωρία-
Μετάβαση σε: