Χρόνος αναπηρίας και συνταξιοδότηση λόγω γήρατος

Χρόνος αναπηρίας και συνταξιοδότηση λόγω γήρατος
11 Ιουνίου 2012
Ο χρόνος αναπηρίας συνυπολογίζεται για τη συμπλήρωση των ελάχιστων προϋποθέσεων που απαιτούνται για τη συνταξιοδότηση λόγω γήρατος. Εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας προς όλα τα ταμεία, δίνει την κεντρική κατεύθυνση, βάσει της οποίας στόχος είναι να λάβουν πλήρη σύνταξη, όσοι συμπληρώσουν το 65ο έτος ηλικίας και λαμβάνουν μειωμένη σύνταξη λόγω αναπηρίας.

Η εγκύκλιος έχει θέμα τον συνυπολογισμό του χρόνου συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας, για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, και εκδόθηκε με αφορμή ερωτήματα συνταξιούχων προς το Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Αυτοαπασχολούμενων. Βάσει το εγγράφου που έχει σταλεί σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, ισχύει το άρθρο 40 του νόμου 2084 του 1992 (νόμος Σιούφα) όπως τροποποιήθηκε με το νόμο 3996 του 2011.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, ο χρόνος κατά τον οποίο ο ασφαλισμένος έλαβε σύνταξη αναπηρίας συνυπολογίζεται για τη συμπλήρωση των ελάχιστων προϋποθέσεων που απαιτούνται για τη συνταξιοδότηση λόγω γήρατος.

Μάλιστα, αυτό ισχύει και για τους ασφαλισμένους που πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν με προϋποθέσεις που ίσχυαν μέχρι και 31 Δεκεμβρίου του 2010 ή με προϋποθέσεις διατάξεων νόμων, που δεν τροποποιήθηκαν από την ασφαλιστική μεταρρύθμιση Λοβέρδου – Κουτρουμάνη (Ν 3863 του 2010).

Ακόμη και ο πιο πρόσφατος νόμος 3996 του 3011, δεν αλλάζει το παραπάνω, θέτει όμως έναν πρόσθετο περιορισμό: οι αναγνωριζόμενοι χρόνοι ασφάλισης, καθώς και ο χρόνος κατά τον οποίο ο ασφαλισμένος έλαβε σύνταξη λόγω αναπηρίας, συνυπολογίζονται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, εφόσον ο ασφαλισμένος έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 3.600 ημέρες ή 12 έτη πραγματικής ή/και προαιρετικής ασφάλισης. Σημειωτέον, ότι τούτα αφορούν στους ασφαλισμένους που συνταξιοδοτούνται με τις προσαυξημένες χρονικές ή/και ηλικιακές προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από 1η Ιανουαρίου του 2011 και εφεξής.

Αναλυτικά, στην εισηγητική έκθεση του ν. 2335/1995, με την προαναφερθείσα διάταξη, διευκρινίζεται, ρητώς, ότι «ο χρόνος συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας συνυπολογίζεται για τη συμπλήρωση των ελάχιστων προϋποθέσεων για τη συνταξιοδότηση λόγω γήρατος, γιατί σκοπός του νόμου ήταν, ακριβώς, να δικαιωθούν πλήρους σύνταξης γήρατος, μετά το 65ο έτος, οι συνταξιούχοι αναπηρίας, οι οποίοι ελάμβαναν μειωμένη σύνταξη και όχι να δικαιωθούν σύνταξη 35ετίας άτομα με ασφάλιση 1.500 ημερομισθίων και μειωμένο όριο ηλικίας».

Στην εγκύκλιο της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικών Ασφαλίσεων, επισημαίνεται ότι προκύπτει με σαφήνεια πως ο χρόνος συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας μπορεί να συνυπολογιστεί μόνο για τη συμπλήρωση των κατ΄ ελάχιστον απαιτούμενων χρονικών προϋποθέσεων συνταξιοδότησης, που προβλέπονται από τις γενικές διατάξεις της νομοθεσίας μας, δηλαδή τις 4.500 ημέρες ή τα 15 έτη ασφάλισης και μόνο για τη λήψη πλήρους σύνταξης λόγω γήρατος.

Αντιθέτως, δεν μπορεί να συνυπολογιστεί για τη συμπλήρωση γενικών χρονικών προϋποθέσεων πέραν των 4.500 ημερών ή των 15 ετών, για τη συμπλήρωση χρονικών προϋποθέσεων που ορίζονται με ειδικές διατάξεις νόμων (ενδεικτικά, Κανονισμός Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, συνταξιοδότηση μητέρων ανηλίκων, συνταξιοδότηση με βάση το ν. 612/1977) και για τη λήψη μειωμένης σύνταξης λόγω γήρατος. http://www.capital.gr/News.asp?id=1525052